Bijbelinfo - Ontbrekende schakel

Afgebeeld is Darius, bijgestaan door een boogschutter en een lansdrager, die dank betuigt aan de nationale god van de Perzen, Ahuramazda (afgebeeld in een gevleugelde cirkel, welke de zon symboliseert) voor het behalen van de overwinning over de rebel Satraps, die gebonden vóór hem staat afgebeeld.

12345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012

De BEHISTUN rots

Iedereen heeft wel gehoord van de beroemde Rosetta steen in het Britse Museum, met daarop een besluit, geschreven in drie talen, welke de sleutel is geweest tot het ontcijferen van de Egyptische hiëroglyfen uit de oudheid.

Waarschijnlijk hebben weinigen gehoord van een gelijksoortige ontdekking van inscripties op de BEHISTUN rots in Perzië. De naam ‘Behistun’ in de taal van de Meden betekent de Plaats van God. Deze oude inscripties, die uitkijken over de weg van Medië naar Babelonië, ingekerfd in rotsblokken bijna 700 meter boven de vlakte, zijn ook in drie talen geschreven, namelijk, Persisch, Susisch (= Elamitisch) en Babelonisch, in opdracht van Darius de Grote.

Dit monument voorziet in de historische ontbrekende schakel tussen het 10-stammenrijk Israël uit de oudheid en de Saksen uit onze tijd.

De Saksen arriveerden in Brittanië tijdens de grote volksverhuizingen in Europa. Door de druk van deze stammen is het west-Romeinse Rijk uiteindelijk bezweken in 476 AD. Deze Saksen werden door Ptolemeüs geïdentificeerd als de Perzische Sakae, die Herodotus in het Grieks de Scythen noemde. Archeologen zijn er bekend mee dat de oude Assyrische en Babylonische namen voor Israël respectievelijk ‘Kumri’ en ‘Ghimri’ zijn. De inscripties op de Behistun Rots, die oorspronkelijk onderzocht zijn door Sir Henry Rawlinson, geven details weer gerelateerd aan een zeker volk, dat in de Babylonische geschriften ‘Ghimri’ werd genoemd en in het Perzisch ‘Sakae’. De Ghimri en de Sakae blijken hetzelfde volk te zijn!

Ziehier het onontkenbare bewijs dat zij die in onze tijd Saksen genoemd worden, door Ptolemeüs Sakae, door Herodotus Scythen, door de Perzen Sakae, niemand anders waren dan de Ghimri van de Babyloniërs, DE KINDEREN VAN ISRAEL, die in 721 BC in ballingschap werden weggevoerd naar Babylon!

Dus, de grote keten is nu compleet. Zowel schriftuurlijk als historisch kan nu aangetoond worden dat de ‘Angelen’ en ‘Saksen’, zo’n 1200 jaar na de val van hun hoofdstad Samaria, via hun zwerftochten in de kustlanden van het Westen zijn terechtgekomen. Dit zijn letterlijk de nakomelingen van de verloren schapen van het Huis van Israël.