Het getuigenis van Max

Overgenomen en vertaald van
http://www.alienresistance.org/7-paranormal-gold-balls-of-light-and-demons

Ik ben niet altijd een wedergeboren christen geweest. Ik herinner me zelfs dat ik dacht, “Ik ben geworden was ik het meest haat.” 

Hoewel ik Katholiek ben opgevoed en Jezus Christus als de hoogste God geaccepteerd heb, werd het pas 17 jaren later een sterk aanwezig onderdeel van mijn leven, in midden mei 2000.

Opgroeiend in Canada en verhuizend van Quebec naar Vancoucer en daarna naar Toronto zag ik dingen die anderen niet leken te zien. ‘Paranormale dingen’, demonen, geesten en kobolds. Ik vertelde niemand erover, want ik dacht dat hier gewoon niet over gepraat werd of dat het allemaal slechts mijn eigen verbeelding was.

Ik zag ook engelen en gouden lichtballen. Toen ik 6 was accepteerde ik Christus als een levensstijl en een gouden lichtbal kwam bij me en vroeg me wat ik wilde doen als ik oud zou zijn. Mijn antwoord was dit, “Ik wil net als Jezus zijn en in vrede wandelen onder mijn mensen!” DIT IS EXACT WAT IK HEB GEANTWOORD OP DE LEEFTIJD VAN 6 JAAR AAN DIE BAL VAN LICHT DIE ALLEEN IK KON ZIEN. Direct daarop werd ik overtuigd van mijn eigen zonden. Ik herinner me dat ik nadacht hoe ik een beter kind voor mijn ouders en een betere broer voor mijn oudere zus kon zijn en dat ik haar niet zoveel moest plagen.

Ik had een behoorlijk normale kindertijd, naast dat ik die dingen zag en de sterke lustgevoelens die ik had op jonge leeftijd, waarvan ik dacht dat het normaal was.

Op de leeftijd van 12 jaar, zag ik twee gouden engelen me over een auto helpen die me raakte toen ik aan het fietsen was. Datzelfde jaar zag ik, wat ik dacht dat het de geest van mijn overleden oma was. Ook dit heb ik niemand verteld tot pas een aantal jaren daarna.

Als een familie gingen we nooit echt naar de kerk, we baden niet voor de maaltijden en we eerbiedingden de sabbat niet. We vierden Kerst daarentegen wel!

In mijn kindertijd was ik altijd al gefascineerd geweest door geesten en aliens, ik had er hier en daar een paar boeken over gelezen. Ik las ook over Bigfoot, weerwolven en het monster van Loch Ness.

Op 14-jarige leeftijd begon ik te drinken en sigaretten te roken en echt te rebelleren. Toen ik 16 was vond ik drinken niet leuk meer, ik had er nooit echt van gehouden, maar ik vond iets wat ik wel leuk vond, hash en marijuana.

Tegen die tijd had ik al ontvoeringen door aliens meegemaakt en dat er anale sondes ingebracht werden bij mij. Jaren later werd dit genoemd in de tekenfilm Southpark en ik lachtte toen ze anale sondes noemden, omdat ik niks anders kon doen dan lachen.

Eens in een weekend waren een vriend en ik zo verveeld dat we een Ouija bord pakten en de doden opriepen ... dat leidde ertoe dat een aantal personen bezeten werden.

De middelbare school waar ik naartoe ging was Katholiek, we droegen uniformen en zeiden het Onze Vader iedere ochtend.

Toen ik 17 was vocht ik met een geest in mijn kamer. Het noemde zichzelf Jakob en wierp me tegen de muur, waar ik 5 minuten of zo, verlamd hing, midden in de lucht. Het was een klassieke aanval van een oude tang.

In het laatste jaar begon ik naar raves te gaan en ecstasy te gebruiken. Het grappige is wel dat me meer druk begon te maken over mijn cijfers, speciaal voor de cursus grote religies , die we allemaal verplicht moesten doen. Ik ontwikkelde een interesse in de wereldreligies en begon enkele ervan te bestuderen, vooral die met meedere goden en halfgoden.

Na de middelbare school stopte ik met ecstasy. Ik dacht erover om naar een kunstopleiding te doen en animatie te leren, maar dat veranderde omdat ik eerst meer levenservaring wilde opdoen voordat ik een keuze wilde maken.

Het bovennatuurlijke was overal om me heen toendertijd. Ik sprak magische spreuken en betoveringen uit, had een relatie met een succubus, bestudeerde het occulte en metaphysische. Ik werd een soort New Age shamaan. Communicatie met geesten en astrale/soul projectie was een dagelijkse bezigheid. Ik ging geloven dat dit alles onderdeel was van de training voor mijn spirituele groei, om mijn bewustzijn te verhogen naar het volgende niveau.

De ontvoeringen liepen in die tijd echt uit de hand. Tijdens één ervan werd ik wakker, ik stond naakt op van een koude metalen tafel, vloekend en zwerend, in de lucht zwaaiend met mijn handen. Ik wees een gray aan en, terwijl ik hem naderde, sloeg ik hem tegen het hoofd. Mijn vuist bleef vastzitten in zijn hoofd en ik kon de brei van zijn hersenen voelen. De schedel kraakte als een ei en ik zag dat er kleuren in zaten en er ontsnapte een vieze geur. Ik viel als een hondje dood neer en hing daar aan mijn hand. Daarna herinner ik me niets meer.

Dit dreef me in de armen van een psychiater en alles wat hij kon zeggen was, “Duizenden mensen ervaren dit soort dingen, iemand van Harvard heeft er een boek over geschreven, wil je pillen?” Dus nam ik zijn pillen aan en op een ochtend stond ik op, verliet familie, vrienden en een perfect mooie relatie met een meisje, stapte op een bus naar Vancoucer om op straat te eindigen tussen de crack verslaafden en prostituees.

Toen ik twee weken daar was, overkwam me weer een ontvoering. Deze keer waren er op dat schip repitilians aanwezig en ik zag enkele van mijn vrienden uit Toronto daar vastgebonden aan de muur. Die morgen realiseerde ik me dat ik niet kon wegrennen of vluchten voor wat dit ook is, dus ging ik terug naar Toronto. Nadat ik mijn vrienden in comas tegen de muur aangeplakt had gezien, miste ik ze. Dat was in Februari 1998.

Na mijn terugkeer uit Vancoucer werden de zaken verwarrender dan ooit. Ik probeerde tevergeefs de relatie met het meisje voort te zetten. Haar vader had het geloof verlaten en was een boeddhist geworden. Zij zei tegen hem dat God pissig zou zijn. Ik ben er vrij zeker van dat onze relatie het resultaat was van hekserij. Desalnietemin heb ik er veel van geleerd, wat het is om in een serieuze relatie betrokken te zijn.

Ik was nog steeds betrokken in het praten met geesten en ik deed meditaties. Op dat moment begon ik met kriya yoga. Geesten brachten me in contact met een of andere guru uit India die het onderwees. Echt waar, dit is het moment dat ik me realiseerde dat ik ergens naar op zoek was, dat ik mijn hele leven naar iets op zoek was geweest, maar ik wist nog steeds niet wat.

Al sinds mijn middelbare schooltijd hadden geesten me beelden gegeven van mijn zogenaamde vorige levens, om me te laten geloven dat dat me zou helpen in mijn spirituele reis. Niets van dit alles heeft echt geholpen, ik verlangde alleen steeds naar meer.

Ik zocht naar waarheid, de waarheid. Geesten vertelden me toen dat, vanwege het stadium in mijn ontwikkeling, de hiërarchie had besloten me te koppelen aan een ander wezen op een andere planeet of van een andere dimensie, zodat wij beiden sneller konden evolueren en ons voordeel konden doen in het samengaan van ons bewijstzijn. Dit noemden zij de ‘ walk-in’ ervaring waar ik mee moest instemmen. Ik twijfelde heel erg en was onzeker of ik dit wel wilde doen, maar ze drongen aan en hadden allerlei redenen waarom ik dit zou moeten doen. Ze lieten zelfs dode familieleden opdraven om mij gerust te stellen, dat het goed was en dat het ook het Algehele, wat God is, zou helpen te evolueren.

Ongeveer 5 ½ maand daarna werd het echt duister in mijn leven. Ik ervaarde dorst naar bloed, menselijk bloed. Ik zocht naar een gastheer die me zijn bloed wilde laten drinken. Mijn perversie was nog nooit zo erg geweest en verborgen herinneringen over ontvoeringen vulden mijn denken, dag en nacht. Er was niets wat ik kon doen, het werd alleen erger, met de minuut. Al mijn zogenoemde geleidegeesten waren verdwenen, niemand antwoordde.

Ik was al bi-seksueel tijdens de laatste jaren van de middelbare school en nu werd ik de SM wereld in getrokken, bondage en torture. Ondertussen probeerde ik op mijn werk rustig te zijn, zodat niemand iets zou merken, maar sommigen merkten het wel.

Ik heb genoemd dat dit alles het gevolg was van mijn ontvoeringen en de verkrachtingen die plaats hadden gevonden in die schepen met de reptilians. Ik tekende hen en wel in de meeste perverse scenes die ik kon bedenken. Ze wilden dat ik deze dingen bleef tekenen en dat ik enkele zou schilderen. Het kwam neer op niets anders dan pornografie over en sex tussen reptilians & mensen en ze wilden dat ik ze op het internet plaatste. Ik was razend, mijn collega’s ontdekten van mijn ontvoeringen, omdat ik mijn paranoia niet meer kon verbergen. Zij waren geweldige mensen, de meesten oordeelden of bespotten me niet, sommigen geloofden me zelfs en deelden hun eigen ervaringen.

Ik kon dit echter niet meer laten voortduren. Ik verloor slaap, ik was ontzettende bang om te gaan slapen. Ik dronk, simpelweg om aan de realiteit waar ik in leefde te kunnen ontsnappen. Ik herinner me dat mijn moeder me vroeg wat zij kon doen om mij te helpen. Ze zei zoiets als, “Wat kan ik doen? Je een pil geven? Mijn een pil geven? Je een pistool geven? Mij een pistool geven? Wat, wat kan jou helpen?” Mijn moeder is extreem liefdevol en zorgzaam, met veel gduld.

Ik was ook bang vanwege dat ik me herinnerde wat mijn neefje ons vertelde toen hij 2 jaar was, dat ’s nachts “De maan in zijn kamer kwam en hem meenam”! Vele keren heb ik me afgevraagd waarom dit allemaal gebeurde en hoe ik er een eind aan kon maken. Zelfmoord was altijd een goede optie.

Ik weet hoe het gebeurde, maar hoezeer ik ook anti-Christus was, de Heer leidde me naar www.ce4.org en deze site hielp me te begrijpen wat er gaande is in deze laatste dagen. Het eindigde en begon allemaal gedurende een nacht, midden mei, in het jaar 2000, op de leeftijd van 23 jaar. Ik lag in bed en ik begon te bidden tot de Heer Jezus Christus. Ik zei iets in de trant van “Heer wat er ook voor nodig is, ik zal het doen. Houd simpelweg deze ontvoeringen tegen. Wat U ook wil, U krijgt het, mijn leven ligt in Uw handen, het behoort U toe.” En daarna bad ik het zondaarsgebed. Het waren vier eenvoudige stappen en het was klaar.