Vervolg op…

Het Visioen en de Ervaring van Christus
in Zijn Opstanding en Hemelvaart

WEEK 2 – DAG 1

2Sam 7:12-14 …dan zal Ik uw nakomeling, uw eigen zoon, na u doen optreden, en Ik zal zijn koningschap bevestigen. Die zal mijn naam een huis bouwen, en Ik zal zijn koninklijke troon voor immer bevestigen. Ik zal hem tot een vader zijn, en hij zal Mij tot een zoon zijn…

David had de gedachte om een huis voor God te bouwen, maar God liet David zien dat dit niet was wat hij nodig had, noch wat God nodig had. God zei tegen David dat Hij Iemand zou bouwen om het zaad van David te zijn en dat dit zaad de Zoon van God genoemd zou worden. Dit zaad zou zowel goddelijk als menselijk zijn. Hebreeën 1:5 (Heb 5:1) laat zien dat dit naar Christus verwijst als Gods eerstgeboren Zoon. Verder vertelt Rom 1:3-4, dat overeenkomt met 2Sam. 7:12-14a, ons dat het zaad van David in opstanding verklaard was als de Zoon van God. De wezenlijke betekenis van 2Sam 7:12-14a en Rom 1:3-4 openbaren ons een menselijk en goddelijk persoon.

Wat David nodig had is wat wij vandaag nodig hebben. We hebben nodig dat God Zichzelf in Christus bouwt in onze menselijkheid. Dit betekent dat het nodig is dat God Zichzelf in Christus in ons als ons leven, onze natuur en onze samenstelling moet werken. Als resultaat zijn wij niet eenvoudig een mens volgens Gods hart, maar zijn we God in leven en in natuur, maar niet in de Godheid.

Om dit te bereiken werd God in Christus een mens en ging door een aantal processen heen opdat deze mens verklaard kon worden tot iets goddelijks. In opstanding was Hij verklaard als de eerstgeboren Zoon van God. In en door opstanding werd Christus, de eerstgeboren Zoon van God, de levengevende Geest, die nu in ons binnenkomt, om Zichzelf uit te delen als leven in ons wezen om onze innerlijke samenstelling te zijn, om ons God-mensen te maken, net zoals Hij is. Hij was God die mens werd, en wij zijn mensen die God worden in leven en natuur, maar niet in de Godheid. (Life-study of 1 & 2 Samuel, pp. 167-168)

In Rom 1:1 zegt Paulus dat hij “afgezonderd tot het evangelie van God” was. Hij gaat dan verder door te zeggen dat het evangelie van God betrekking heeft op Gods Zoon Jezus Christus onze Heer (Rom 1:3). Dit betekent dat het evangelie van God een evangelie van zoonschap is. Het doel van dit evangelie is om zondaren te transformeren tot zonen Gods voor het vormen van het Lichaam van Christus.(Life-study of Romans, pp. 565).

Het zaad van David in Zijn menselijkheid werd ‘verzoond’, tot de Zoon van God gemaakt (‘verklaard’ – Rom. 1:4). In Zijn menselijkheid was Jezus voor dat deel, niet de Zoon van God. Hij was van de oude schepping, de oude mens, die het vlees had, dat verbonden was met satan, zonde en de wereld. Dit deel moest dus goddelijk gemaakt worden, ‘verzoond’ worden, verklaard, zodat het een deel van de Zoon van God kon worden.

Het is erg moeilijk te zeggen wat het woord ‘verklaard’ in Rom 1:4 betekent. Christus is een wonderbaarlijke persoon. Hij heeft twee delen: het mens-deel, het deel van de mens en het God-deel, het deel van God. Het deel van de mens is menselijk. Het deel van God is goddelijk. Het menselijke deel is in het vlees, betrokken bij de negatieve dingen, en het goddelijke deel is heerlijk. Hoe kon dit menselijke deel in zo’n vlees, een deel gemaakt worden van de Zoon van God? Het was in Zijn opstanding dat Christus Zijn menselijkheid goddelijkheid maakte. Zijn opstanding verhoogde de menselijkheid van Christus tot een niveau van goddelijkheid. Hier zie je de essentie van de persoon van Christus. Dit is heel erg diep. De goddelijkheid van Jezus is de Geest van heiligheid, die de goddelijke kracht en het goddelijke element bevat om de menselijkheid van Jezus, goddelijk te maken. Dit is de betekenis van verklaren en verzonen.

Dit is de vervulling van de profetie in typologie in 2Sam 7:12-14. In deze vervulling hebben we de essentie van de persoon van Christus als het zaad van David in Zijn menselijkheid gezien. (Crystallization-study of the Epistle to the Romans, p. 9)

Jezus was een God-mens. Er was een deel in Hem dat God was; dat deel was de eniggeboren Zoon van God ( Joh. 1:18). Maar in Zijn vleeswording trok Hij het vlees aan, en dat vlees was Zijn menselijke natuur die niets te maken had met goddelijkheid. Hij was als de Zoon van God verklaard in kracht door Zijn opstanding (Rom. 1:4). (The Governing and Controlling Vision in the Bible, pp. 54-55)

WEEK 2 – DAG 2

Rom. 6:6 …daar wij dit weten, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde te niet gedaan zou zijn, opdat wij niet meer de zonde dienen.

Joh. 12:31 Nu is het oordeel van deze wereld; nu zal de overste van deze wereld worden buitengeworpen.

Christus als het zaad van David is een menselijk zaad dat de oude schepping toebehoort (de oude mens – Rom. 6:6) van God (Col. 1:15b). In de essentie van de persoon van Christus in Zijn menselijkheid, is dus het eerste wat je moet onthouden dat Christus in Zijn menselijkheid van de oude schepping was, de oude mens. Wanneer ik zeg dat Christus van de nieuwe schepping is, de nieuwe mens, dan zullen we het er allemaal mee eens zijn. Maar we moeten hier zien dat de essentie van Christus in de eerste plaats is dat Hij de oude schepping toebehoort. Hij is van de oude mens.

Door een mens te zijn, een echt mens, een ware mens, heeft Jezus Christus menselijkheid, en deze menselijkheid was het vlees. Het Woord werd vlees (Joh. 1:14), niet in een positieve zin, maar indirect in een negatieve zin. Dit vlees was echter alleen in de gelijkenis van het vlees van de zonde, zonder het gif van zonde (Rom. 8:3; 2Cor. 5:21a; Heb. 4:15). We moeten nog steeds beseffen dat Christus vlees werd. In Zijn vlees was hij een ‘oude mens’ (Rom. 6:6). Hij behoorde dus tot de oude schepping (Col. 1:15b). Het vlees was door satan vergiftigd, verdorven door zonde, satans natuur en onrechtmatig in bezit genomen door de wereld, de kosmos van satan. Als zo’n allesomvattende persoon stierf Christus aan het kruis. Toen Hij aan het kruis stierf, werden alle zes items – de oude schepping, de oude mens, het vlees, satan, zonde en de wereld – gekruisigd aan het kruis. In de ogen van God, was het hele universum opgeruimd na de kruisiging van Christus. (Crystallisation-study of the Epistle to the Romans, pp.7-8, 27-28)

Christus stierf aan het kruis als een menselijk zaad dat de oude schepping toebehoorde en als een oude mens. Deze oude mens sluit jou en mij in. Wij stierven eigenlijk met Christus aan het kruis ongeveer tweeduizend jaar geleden, ook al waren we toen nog niet geboren (Gal. 2:20a). We waren daar omdat we in Adam waren (zie Rom. 5:14, voetnoot 4 RcV). Velen kwamen een paar eeuwen geleden naar de Verenigde Staten toen hun voorouders kwamen, omdat zij in hen kwamen (kruisverwijzing Heb. 7:9-10 en voetnoot 1 van vers 9 RcV). Op dezelfde manier waren wij ook in Adam als de oude mens toen hij aan het kruis gekruisigd werd (Rom. 6:6).

Christus stierf ook in het vlees aan het kruis. Een ding in het hele universum dat God het meest beledigt is het vlees. Het vlees is de belichaming van satan. Satan en het vlees zijn één. Christus was natuurlijk alleen in de gelijkenis van het vlees van de zonde, zonder het vergif van zonde en satan, maar omdat Christus aan het kruis stierf in het vlees, stierf het vlees daar ook.

Niet alleen dat, maar toen Christus stierf, werd satan vernietigd. Heb 2:14 vertelt ons dat Jezus deel had aan bloed en vlees om aan het kruis te sterven om de duivel te vernietigen. Drie dingen zijn het slechtst in het universum: het vlees, zonde en satan. Het vlees is de belichaming van satan, en zonde is de natuur van satan. Deze zonde werd veroordeeld en beëindigd door de dood van Christus. Rom 8:3 zegt dat God zijn Zoon heeft gezonden om de zonde te veroordelen. Degene die aan het kruis stierf, veroordeelde ook de wereld, de satanische kosmos, het boze systeem dat alle nakomelingen van Adam systematiseert. Joh 12:31 zegt dat Christus aan het kruis de wereld zou veroordelen en satan, de heerser van deze wereld, zou buiten werpen.

Christus’ dood aan het kruis als het zaad van David in Zijn menselijkheid, was dus met deze zes items: de oude schepping, de oude mens, het vlees, satan, zonde en de wereld. Dit is waarom Zijn dood de allesomvattende dood is. We moeten zo’n boodschap kostbaar achten die aan ons openbaart wie Jezus Christus was. Hij was een mens, maar wat voor soort mens was Hij? Hij was het zaad van David. Dit zaad was van de oude schepping en van de oude mens. Dit zaad had het vlees, dat verbonden is met satan de zonde en de wereld. Toen Jezus Christus dus aan het kruis stierf, bracht Hij al deze items met zich mee om gekruisigd te worden. Zijn allesomvattende dood ruimde het gehele universum op. (Crystallization-study of the Epistle to the Romans, pp. 28-29)

WEEK 2 – DAG 3

Rom. 1:3-4 …aangaande zijn Zoon (die geworden is uit het geslacht van David naar het vlees, die verklaard is als Gods Zoon in kracht naar de Geest van de heiligheid, door dodenopstanding), Jezus Christus onze Heer

1 Pet 3:18 Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, de Rechtvaardige voor de onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen; Hij die wel gedood is in het vlees, maar levend gemaakt in de Geest.

In Rom 1:4 verwijst de Geest van de heiligheid naar de Geest als Gods essentie, Gods natuur. 1Pet 3:18 zegt dat toen Christus ter dood gebracht werd aan het kruis, Zijn vlees gedood werd, niet Zijn Geest. Zijn Geest was tegelijkertijd heel actief, was levend gemaakt. Een persoon werd aan het kruis gekruisigd. Overeenkomstig Zijn vlees, was Hij gekruisigd, maar overeenkomstig Zijn Geest was Hij zeer actief, sterk gemaakt. (Crystallization-study of the Epistle to the Romans, pp. 191-192)

Terwijl Christus op aarde was vóór Zijn opstanding was een deel van Hem, Zijn menselijkheid niet goddelijk. Dat menselijke deel was de Zoon van de mens, niet de Zoon van God. In Zijn dood werd Zijn menselijke deel gekruisigd. In Zijn opstanding werd God de Geest als de goddelijkheid van Christus, sterk gemaakt, actief, om goddelijkheid in de menselijkheid van Christus te brengen om deze goddelijk te maken. Dit is hetzelfde principe van onze wedergeboorte. Voor de opstanding van Christus was de menselijkheid van Christus gewoon menselijk. Maar in de opstanding van Christus werd Zijn goddelijkheid als de Geest sterk gemaakt om Zichzelf in Zijn menselijkheid uit te delen om deze goddelijk te maken. Christus werd dus de Zoon van God in Zijn menselijkheid.

De Zoon van God in opstanding verschilt van de eniggeboren Zoon van God. De eniggeboren Zoon van God was alleen goddelijk, zonder menselijkheid. Maar de Zoon van God in opstanding is zowel goddelijk als menselijk, dus is deze Zoon van God niet de Eniggeborene maar de Eerstgeborene onder vele broeders (Rom. 8:29). We kunnen dus zeggen dat Christus in Zijn menselijkheid de eerste was die wedergeboren werd, dus werd Hij onze eerstgeboren Broeder, en wij werden Zijn vele broeders. Hij en wij zijn allen wedergeboren in Zijn opstanding. (Crystallisation-study of the Epistle to the Romans, p. 193)

Degenen die verantwoordelijk waren voor de kruisiging van Christus beseften niet dat kruisiging de beste manier was voor Hem om verklaard te worden, om verheerlijkt te worden. Wanneer een zaad beëindigd wordt door in de grond begraven te worden, zal het uiteindelijk uitspruiten, groeien en tot bloei komen. Christus ‘bloeide’ in hetzelfde principe, door dood en opstanding heen als de Zoon van God. Zonder dood kan er geen opstanding zijn. Halleluja, in opstanding werd Christus als de Zoon van God verklaard in kracht! (Life-study of Romans, p. 551)

Handelingen 13:33 (Act 13:33) zegt: “U bent mijn Zoon, heden heb Ik U verwekt”. Is de Zoon hier de eniggeboren Zoon of de eerstgeboren Zoon? Als Hij alleen de eniggeboren Zoon was die er reeds in eeuwigheid was, dan zou er geen behoefte zijn geweest voor nog een verwekking, maar op de dag van de opstanding, werd de menselijkheid van de Heer Jezus opnieuw geboren. Zijn menselijkheid was voor het eerst geboren in de schoot van Zijn moeder; dat was menselijk en kon niet beschouwd worden als de Zoon van God, maar alleen als de Zoon van de mensen. Daarom werd Hij de Zoon des mensen genoemd (Mat. 8:20; 9:6). Door opstanding werd Hij opnieuw verwekt in Zijn menselijkheid en verklaard als de Zoon van God.

Het is door de dood dat het leven werkt. Het feit dat Hij gedood werd, gaf Hem een grote gelegenheid dat Zijn goddelijkheid in Hem werkzaam werd. Op dat moment werd Hij in Zijn menselijkheid verklaard de Zoon van God te zijn door de Geest van heiligheid (de goddelijkheid van Christus) in opstanding.

Door opstanding werd de menselijkheid van Christus bestemd en verhoogd door de Geest van heiligheid, de goddelijkheid van Christus. Op deze manier werd de menselijkheid van Christus verhoogd in goddelijkheid; dat wil zeggen: Christus werd opnieuw verwekt in Zijn menselijkheid. (The Governing and Controlling Vision in the Bible, pp. 55-57)

WEEK 2 – DAG 4

Heb. 2:10-11 Want het paste Hem, om Wie alle dingen zijn en door Wie alle dingen zijn, dat Hij, om vele zonen tot heerlijkheid te leiden, de overste leidsman van hun behoudenis door lijden volmaakte. Want èn Hij die heiligt èn zij die geheiligd worden, zijn allen uit één; daarom schaamt Hij Zich niet hen broeders te noemen…

De menselijkheid van Christus werd goddelijk in de opstanding van Christus. Christus’ goddelijkheid had de kracht om Zijn gekruisigde menselijkheid te verhogen, om die menselijkheid tot opstanding te brengen. Toen Paulus zei dat Jezus Christus verklaard was als de Zoon van God, betekent dit dat de opstanding van Christus Zijn menselijkheid verhoogde en Zijn goddelijkheid in deze menselijkheid bracht. Door deze opstanding werd Zijn menselijkheid geboren om een deel van de Zoon van God te zijn. Dit is waarom Handelingen 13:33 (Act 13:33) ons vertelt dat Christus als de Zoon des mensen geboren was om de Zoon van God te zijn. Als de Zoon van God met menselijkheid, is Hij de God-mens. Deze samenstelling van goddelijkheid en menselijkheid wordt een God-mens, en deze God-mens is een prototype (= model) om iets voort te brengen.(Crystallization-study of the Epistle to the Romans, pp. 30-31)

In Zijn opstanding werden al Zijn gelovigen geboren, wedergeboren, met Hem als Zijn miljoenen ‘tweelingen’ om al deze tweelingen hetzelfde te maken als Hij is (1Pet. 1:3) Het prototype is de eerstgeboren Zoon van God, en de reproductie is de vele zonen van God. De Eerstgeborene wijst erop dat er meer zonen komen. Als er niet meer zonen zouden volgen, zou Hij slechts de Eniggeborene blijven.

Nu is Hij de God-mens, met menselijkheid vermengd met goddelijkheid, inclusief Zijn dood en Zijn opstanding. Hij is dit prototype om miljoenen God-mensen voort te brengen. Deze miljoenen God-mensen Zijn de massareproductie van hen die precies hetzelfde zijn als de wonderbare persoon van Jezus Christus. Deze massareproductie van het prototype wordt de leden van het prototype om Zijn Lichaam te zijn, het Lichaam van Christus, en dit Lichaam van Christus voleindigt in het Nieuwe Jeruzalem. Het Nieuwe Jeruzalem is de collectieve uitdrukking van de Drie-enige God, die door een proces is gegaan en voleindigd is in Christus en die de levengevende Geest werd. (Crystallization-study of the Epistle to the Romans, p. 31)

Christus was verklaard als de Zoon van God door dodenopstanding (Rom. 1:4). In Rom. 6:5 zegt Paulus dat wij ook “in de gelijkheid van zijn opstanding” zullen zijn. Christus werd verklaard door opstanding en wij zullen in de gelijkheid van deze opstanding zijn. Als we deel hebben aan de opstanding van Christus, ondergaan we het proces om als de zonen van God verklaard te worden. Wij worden in feite verklaard door opstanding.

Iets verklaren betekent iets bestemmen, niet slechts iets van een etiket voorzien. Als zonen van God zijn we door opstanding verklaard, dat is door een verandering in leven. De meeste mensen kunnen het verschil niet vertellen tussen een anjer zaadje en een ander soort zaad. Sommigen kunnen denken dat de enige manier om een anjer zaad te onderscheiden van ander zaad, is door er een etiket op te plakken. Dit is echter niet de weg van leven. Volgens de weg van leven is het zaadje bestemd om in de aarde gezaaid te worden, zodat het kan groeien tot een bloeiende anjer. Wanneer een anjer nog een kleine spruit is, is het moeilijk te zeggen of het een anjer is, want het ziet er hetzelfde uit als andere soorten spruiten. Maar hoe meer de plant groeit, des te meer deze wijst op een anjer. Door de bloei kunnen we de plant uiteindelijk herkennen als een anjer.

In hetzelfde principe worden wij verklaard als zonen van God door een verandering in leven door het proces van opstanding. De dag zal komen wanneer we allemaal het stadium van ‘volle bloei’ zullen bereiken. Dat zal de tijd van verlossing zijn, de verheerlijking van ons lichaam, dit is het volle zoonschap (Rom. 8:23). Het leven van de Zoon van God is in onze geest geplant. Nu moeten wij, zoals het anjer zaad dat in de aarde gezaaid is, door het proces van dood en opstanding gaan. Dit veroorzaakt dat de uiterlijke mens tot verval komt, maar het stelt het innerlijke leven in staat om te groeien, zich te ontwikkelen en om uiteindelijk tot bloei te komen. Dit is opstanding. Prijs de Heer dat we dagelijks ter dood gebracht worden zodat we deel mogen hebben aan de opstanding van Christus op een praktische manier. Halleluja, wij zullen als zonen van God verklaard worden door opstanding! (Life-study of Romans, pp. 552-553)

WEEK 2 – DAG 5

Rom. 8:29-30 Want hen die Hij tevoren heeft gekend, heeft Hij ook tevoren bestemd om aan het beeld van zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broeders. En hen die Hij tevoren heeft bestemd, die heeft Hij ook geroepen; en die Hij heeft geroepen, die heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij heeft gerechtvaardigd, die heeft Hij ook verheerlijkt.

We worden als zonen van God verklaard door opstanding. We ondergaan dit proces van bestemming dagelijks, en deze bestemming vindt plaats door opstanding. We moeten allemaal zien dat wat de Heer vandaag in ons doet, een zaak is van bestemming.

Een anjer zaad wordt niet bestemd door er een etiket op te plakken, maar door in de aarde gezaaid te worden, en door geleidelijk te groeien tot een volwassen, bloeiende anjer plant. Het zaad wordt verklaard als het groeit. Hoe meer het groeit, hoe meer het verklaard wordt. Wanneer het volle bloei bereikt, zal het op een volledige wijze bestemd zijn. Zoals het anjer zaad, zijn we allemaal in het proces van bestemming. Hoe meer we groeien en getransformeerd worden, des te meer we verklaard worden als de zonen van God. (Life-study of Romans, p. 571)

Volgens het vlees, zijn we allemaal moeilijk voor zowel de Gemeente als voor degenen met wie we leven. De mannen zijn lastig voor de vrouwen, de vrouwen zijn lastig voor de mannen. Maar we hoeven niet volgens het vlees te wandelen, want we hebben de keuze om naar de Geest te wandelen (Rom. 8:4). Wanneer de broeders en zusters naar de Geest wandelen, zijn ze wonderbaarlijk en heerlijk. Of je nu wandelt naar het vlees of naar de Geest, hangt af van de keus die je maakt. Door je eigen wil maak je een besluit om óf naar het vlees te wandelen, óf naar de Geest. Mag de Heer ons genadig zijn dat we ervoor mogen kiezen om naar de Geest te leven. We moeten dringend leren hoe we volgens de Geest moeten wandelen. Wanneer we naar het vlees wandelen zal het gemeenteleven heel onplezierig zijn. Maar als we naar de Geest wandelen, zal het gemeenteleven in de hemelen zijn.

Het zoonschap wordt door opstanding en in de Geest verwerkelijkt. De Geest die in ons woont, is de opwekkende Geest en de Geest die ons verklaart. Dag na dag verklaart deze Geest ons als de zonen van God.

De meesten van ons hebben vandaag misschien niet de vrijmoedigheid om te zeggen dat we zonen van God zijn. We hebben nog niet de verschijning, de uitdrukking van Gods zonen. We zijn als de anjerplant die nog geen bloemen heeft voortgebracht. Desondanks zijn we in het proces om verklaard te worden door opstanding, en uiteindelijk, nadat wij volledig door dit proces zijn gegaan, zullen we allemaal weten dat we zonen van God zijn. De gehele schepping wacht en zucht hiernaar. Wij zuchten ook omdat we nog niet de verschijning hebben die we zouden moeten hebben. We weten dat we nog in zoveel opzichten tekort schieten, en fout zijn, en we hebben nog steeds mislukkingen. Maar onder de soevereiniteit van de Heer, worden zelfs onze mislukkingen gebruikt als een deel van het proces. De Heer laat ons keer op keer mislukken, zodat we verder kunnen komen in dit proces. Door onze mislukkingen wordt ons lelijke ik afgebroken, en de Heer heeft een grotere gelegenheid om in ons te werken.

Prijs de Heer voor dit goddelijke proces! We zijn op de weg van opstanding. We zijn niet alleen in Christus geënt om een wezenlijke eenheid met Hem te kunnen hebben in Zijn dood, maar we genieten ook van Zijn opstanding. We zijn nu allemaal in het proces om als zonen van God verklaard te worden door middel van opstanding.

Verklaard worden is door opstanding; dit sluit heiliging, transformatie, gelijkvormig making en verheerlijking in. Al deze wonderbaarlijke dingen zijn in de Geest. Door de Geest aan te raken, genieten we opstanding en alles wat daarin besloten is. Opstanding heeft niets te maken met leerstelling; het is absoluut een zaak van de Geest aanraken. De meest eenvoudige manier om de Geest aan te raken is de Naam van de Heer Jezus aanroepen. Hoe meer we de Geest aanraken, des te meer we opstanding genieten, en des te meer we geheiligd, getransformeerd en verheerlijkt worden. (Life-study of Romans, pp. 571-572, 553-554, 582)

WEEK 2 – DAG 6

Rom 12:2 …wordt veranderd door de vernieuwing van uw denken, opdat u beproeft wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.

2 Cor 3:18 Wij allen nu, die met onbedekt gezicht de heerlijkheid van de Heer aanschouwen, worden naar hetzelfde beeld veranderd van heerlijkheid tot heerlijkheid, als door de Heer, de Geest.

In dit proces van opstanding zijn er vier aspecten: heiliging, transformatie, gelijkvormig making en verheerlijking. In Rom 12:2 spreekt Paulus over transformatie door te zeggen dat we niet gelijkvormig moeten worden aan deze wereld, maar dat we veranderd moeten worden door de vernieuwing van ons denken. In Rom. 8:29 spreekt Paulus over gelijkvormig making en in het volgende vers over verheerlijking. Onze toekomstige verheerlijking zal de ultieme stap zijn van opstanding; dat is opstanding toegepast op het lichaam.

We hebben allemaal het besef dat ons zoonschap vandaag nog niet volledig is. Het zal echter voller en voller worden tot het de piek bereikt tijdens onze verheerlijking, wanneer we volledig in opstanding zullen zijn en verklaard als de zonen van God in natuur en in verschijning. Zowel in naam als in werkelijkheid zullen we de zonen van God zijn in geest, in ziel en in lichaam. (Life-study of Romans, pp. 554,556)

Christus is de Geest en daarom kan Hij in ons wonen en kunnen we gemeenschap met Hem hebben in onze geest. We moeten naar Hem kijken, Hem aanschouwen, Hem weerspiegelen en de drie lagen van ons wezen – onze geest, ons hart en onze mond – naar Hem openen. Dan zullen we hem spontaan weerspiegelen als een spiegel en geleidelijk getransformeerd worden naar Zijn heerlijke beeld, van heerlijkheid tot heerlijkheid. Als gevolg zullen we hetzelfde beeld hebben als Hij. Dit is helemaal van de Heer, de Geest (2Cor. 3:18). Op deze manier maakt de Heer Jezus ons gelijk aan Hem en maakt ons zelfs Hem. Wanneer we naar Hem zien, werkt Hij Zichzelf in ons wezen. Dan worden we Zijn weerspiegeling. Wat we weerspiegelen is niets anders dan de Heer Zelf. Dit is wat het Nieuwe Testament transformatie noemt.

Transformatie is een metabolisch proces dat ons verandert door sommige nieuwe elementen in ons wezen toe te voegen en de oude elementen weg te nemen. Gods economie is eenvoudig Zichzelf in ons werken zodat wij zo’n metabolisch proces kunnen ervaren van geestelijk verteren en opnemen wat een geleidelijke innerlijke verandering in leven voortbrengt.

God die Zichzelf in ons wezen bouwt, is helemaal een organische zaak. Om dit bouwen mogelijk te maken, moeten we een organisch element ontvangen, verteren en opnemen. Ons geestelijke voedsel en drinken is de organische, pneumatische Christus (Joh. 6:51, 57; Joh. 7:37-39), de Christus die de levengevende Geest is. (Life-study of 1 & 2 Samuel, pp. 171-172)

In en door opstanding werd Christus de eerstgeboren Zoon van God, de levengevende Geest (1Cor. 15:45b). Als zo’n Geest komt Hij in Gods uitverkoren volk binnen, om Zichzelf als leven uit te delen, te bouwen in hun wezen om hun innerlijke samenstelling te zijn. Op deze manier maakt Hij hen God-mensen, de vele zonen van God (Heb. 2:10), de massareproductie van Zichzelf als de eerstgeboren Zoon van God (Rom. 8:29; 1Joh. 3:2). De menselijke zaden worden dus de zonen van God met goddelijkheid door het metabolische proces van transformatie (zie voetnoten 3 en 4 in Rom. 12:2 RcV). Dit metabolische proces is de opbouw van de Gemeente als het Lichaam van Christus en het huis van God (Eph. 1:22-23; Eph. 2:20-22) door de bouw van God in de mens en de mens in God, dat wil zeggen, door de samenstelling van het goddelijke element in het menselijke element en het menselijke element in het goddelijke element. Dit bouwwerk zal voleindigen in het Nieuwe Jeruzalem, als een grote, collectieve God-mens, de verzameling, de totaliteit van al de zonen van God (Rev. 21:7) (2Sam. 7:14, voetnoot 1 RcV)

Christus is reeds verklaard als de Zoon van God, maar wij zijn nog steeds in het proces van verklaard worden. Dit proces zal op een dag voltooid zijn, en wij zullen dan voor eeuwig hetzelfde zijn als Christus, Gods eerstgeboren Zoon. (Life-study of Romans, p. 552)