Doorbrekend licht
Hoofdstuk 11 - Joseph's Boodschap
“Orde, orde,” riep de burgermeester tegen de verzamelde menigte. Hij pauzeerde een moment terwijl het rumoer verstomde, en zei: “Onze laatste spreker deze week is Joseph. Hij is de de meest senior oudste die jullie volste vertrouwen geniet, van de stam op wiens land onze stad gebouwd werd. Hij spreekt in elk opzicht voor het stamhoofd zelf, maar vandaag is hij gekomen om zijn openbaring en gave van de Schepper te delen.”
Joseph nam plaats op het podium en begon langzaam en weloverwogen te spreken. “In het begin gaf de Schepper ons de opdracht om vruchtbaar te zijn en om ons te vermenigvuldigen.152 Als Aardmens en zijn vrouw niet hadden gezondigd, dan zouden ze vruchtbaar zijn geweest op de manier zoals de Schepper het bedoeld had. Omdat zij geschapen waren naar het beeld van de Schepper, zouden ze ook kinderen hebben gekregen naar het beeld van de Schepper. Maar omdat zij dat beeld verloren door hun ongehoorzaamheid, werden hun kinderen daarna geboren naar het beeld van hun gevallen staat. Zo vader, zo zoon; ieder naar zijn aard.” 153
Velen in de menigte knikten. Zij kenden het verhaal goed.
Joseph vervolgde: “De wereldgeschiedenis is een zoektocht geweest om terug te keren naar het beeld van de Schepper. Maar afgezien van enkelen, waren de meesten het pad kwijt. Maar nu is de tijd gekomen om dit geheime pad openlijk te delen. Dat is de essentie van de openbaring die wij drieën hebben ontvangen en waartoe wij geroepen zijn om die met jullie te delen.”
De mensen waren stil terwijl zij afwachtten totdat de langverloren waarheid vaste vorm zou aannemen in hun oren.
“Joshua heeft jullie verteld over het verschil tussen de twee regenboogverbonden. Anava heeft de openbaring gedeeld over het zaad van Elyon, dat de kracht heeft om vanbinnen een nieuw geschapen mens te verwekken die naar het beeld van de Schepper is. Aan mij is het water uit de levensrivier gegeven om dat zaad mee te bevloeien, opdat het zal groeien naar volwassenheid om vrucht te dragen.”
Een aantal mensen knikten instemmend, maar de meesten begrepen het niet helemaal. Iedereen was stil.
Jozua sprak opnieuw. “Deze vallei is goed bevloeid geweest door de rivier die van nature uit de berg stroomt. Het is een rivier waarvan het eerste verbond de bron is, en dat heeft de vallei productief gemaakt. Maar ik bied jullie water aan uit de levensrivier dat het vruchtbaar zal maken. Het voedsel dat jullie geproduceerd hebben met natuurlijke middelen is goed geweest, maar daar moet je iedere dag van eten want het kan nooit de innerlijke honger stillen. Het water dat jullie hebben gedronken is goed, maar daar moet je iedere dag van drinken want het kan nooit de innerlijke dorst lessen. Wanneer je drinkt van het water dat ik geef zal dat een bron van levend water worden binnenin je, en dan zul je nooit meer dorst hebben.” 154
De mensen staarden elkaar vol ongeloof aan, met een verwarde blik in hun ogen. “Het water dat we drinken is uit de berg gekomen, en werd aan ons gegeven door de Schepper,” reageerde iemand uit de menigte. “Het was het geschenk van de Schepper aan ons, en het is goed genoeg voor mij!”
“U hebt gedronken van het water van de eerste regenboog,” antwoordde Joseph. “Het is goed en het heeft jullie allemaal productief gemaakt, maar het heeft jullie niet vruchtbaar gemaakt. Zou u niet liever de hele wereld met vrucht willen vullen?” 155
“De twee regenbogen zijn hetzelfde,” verklaarde de oude man. “De dubbele regenboog is alleen maar de tweede getuige van dezelfde waarheid. Wanneer de Schepper heeft gezegd dat de eerste goed is, wie zijn wij dat wij deze kunnen minachten door de tweede superieur te verklaren? Waarom zouden we de eerste moeten verlaten, en de tweede moeten volgen?” Veel mensen in de menigte vielen hem bij.156
“Ik bied jullie de mogelijkheid om de oorspronkelijke opdracht te vervullen om vruchtbaar te zijn,” drong Joseph aan. “Het pad is door het nieuwe verbond, van waaruit het levenswater ontspringt. Niet alleen jullie, als burgers van Newkirk, mogen baat hebben bij dit water, maar ook zij die hier eerder woonden, toen het nog bekend stond al Kirk. Ook de mensen uit andere steden zijn uitgenodigd om te drinken van dit water. De Schepper heeft alle mensen evenveel lief, en Hij heeft zijn belofte uitgebreid naar hen allemaal.” 157
“Dat is waar,” zei de oude man luid zodat iedereen het kon horen, “maar zij moeten zich eerst bekeren van hun weigering om burgers te worden van Newkirk. Ze moeten zich onderwerpen aan de Gemeenteraad om de Schepper te kunnen behagen.
“Iedereen die het verlangen in zich heeft om te drinken van de levensrivier toont al bewijs van geloof in de Schepper,” sprak Joseph tegen. “Zij zullen niet worden geweigerd. Wanneer zij zo'n verlangen hebben, en u niet, wie is er dan welgevallig voor de Schepper?”
“Beschuldig jij ons van rebellie tegen de Schepper?” barstte de oude man uit.
“Heeft u geloof in Zijn eed, of in uw eigen? Heeft u het zaad van Elyon in uw oren ontvangen? Verlangt u naar het levenswater om u vruchtbaar te maken? Dit zijn de dingen die de Schepper behagen. U veroordeelt uzelf als u geen geloof in Hem hebt, en als u Zijn gaven weigert. Zij die het weigeren zullen in het oordeel komen, want dat is de enige manier waarop ze uiteindelijk het licht zullen zien. De Schepper zàl geloofd worden! Want Hij heeft gezworen dat Hij het zal doen, zelfs als mensen gecorrigeerd moeten worden door Zijn oordelen. Maar ik bied u een betere weg aan.”
Nu werd de oude man boos. “Hoe durf je ons te beschuldigen van rebellie! We hebben de Schepper ons hele leven gevolgd! We hebben ons geloof gesteld op Zijn Woord, zoals dat uitgelegd werd door onze hooggeëerde geleerden uit het verleden. Jouw uitleggingen voldoen niet aan onze lang gekoesterde traditie; daarom heb je ongelijk!”
Joseph antwoordde, “U hebt uw eigen wet niet volmaakt gehouden. Niemand van jullie heeft voldaan aan de vereisten die jullie zelf hebben vastgesteld.158 Als u eerlijk bent, dan weet u dat u hebt gefaald. U denkt echter dat het voldoende is om bestraffingen te ondergaan en om boete te doen voor uiterlijke handelingen van wetsovertredingen. Maar geen enkele vorm van boetedoening kan u bevruchten met het zaad van de Schepper en u veranderen in een nieuwe schepping. Ik kan u vertellen dat de Schepper meer geïnteresseerd is in het veranderen van uw natuur, dan in het disciplineren van uw gedrag. De Gemeenteraad is nooit in staat geweest om mensen van binnen te veranderen, door gehoorzaamheid aan de wet af te dwingen met bestraffing en boetedoening.”
“Waag jij het om de Gemeenteraad te lasteren?” riep de oude man boos.
“Ik wijs alleen maar op de beperkingen ervan,” reageerde Joseph. “U gelooft dat het de missie van de Gemeenteraad is om de eed hoog te houden, die jullie voorouders gezworen hebben om de wet te gehoorzamen. Het feit dat jullie je moeten bezighouden met wetshandhaving toont aan dat de menselijke natuur niet veranderd is. Jullie hebben vele jaren gehad om te slagen, maar niemand van jullie gehoorzaamt die wetten van nature. Dit bewijst dat jullie nog niet naar het beeld van de Schepper zijn, want als dat zo was dan zouden jullie allemaal de wet gehoorzamen. Dan zouden jullie geen dwang en discipline nodig hebben om gehoorzaamheid af te dwingen, want jullie harten zouden dan volledig instemmen met de wet, en zich ten allen tijde richten naar zijn rechtvaardige standaard van alle tijden.”
“Nu vertel jij ons dat de wet zelf ontoereikend is!” zei de oude man luid. Hij keek om zich heen naar de mensen, om ze te bewegen zich achter hem te scharen. “Ja, inderdaad,” zei iemand vlug.
Joseph vervolgde zijn betoog. “Nee, ik zeg alleen maar dat de menselijke natuur niet in staat is tot volledige gehoorzaamheid aan de wet. We verlangen er allebei naar dat alle mensen zich onderwerpen aan de wet. Maar dan met een verschillende benadering. Onder het eerste verbond, waarop u uw vertrouwen hebt gesteld, werd de wet gegeven als een gebod. Maar onder het nieuwe verbond werd de wet gegeven als een belofte.”
“Bijvoorbeeld, de wet zegt: 'Gij zult niet stelen'.159 Als gebod eist dit gehoorzaamheid van hen die zouden willen stelen, en straft het hen die dat doen. Maar als belofte heeft de Schepper beloofd dat Hij je hart dusdanig zal veranderen dat je niet zult stelen. Hij heeft beloofd dat iedereen zijn wet zal gehoorzamen, niet uit angst voor straf, maar omdat het hart instemt met God en geen verlangen heeft om te stelen. Is het niet beter dat harten overeenstemmen met de natuur van de Schepper, dan om gehoorzaamheid af te dwingen van een onwillige ziel, die alleen gehoorzaam is uit angst voor straf?”
Velen in de menigte keken elkaar vol verbazing aan. Ze waren verrast door de simpele waarheid, maar zij vreesden de Gemeenteraad, die hen zou kunnen straffen voor weerspannigheid.
“Er is nog iets dat ik moet zeggen,” verklaarde Joseph in alle ernst. “De stad Newkirk werd gebouwd op het land van de stam. Jullie tradities zijn daarom onderworpen aan de de landwetten van de stam. We hebben heel lang erkend dat het land eigendom is van de Schepper alleen,160 en dat we slechts rentmeesters zijn van Zijn land. Als rentmeester wil ik jullie er allemaal aan herinneren dat jullie land onderworpen is aan de wil van de Schepper, en dat de de Schepper het nieuwe verbond verordend heeft.”
“Wie niet instemt met Zijn nieuwe verbond,” vervolgde Joshua, “zal het recht verliezen om op Zijn land te wonen. Tot nu toe heeft Hij jullie mislukte pogingen om te leven volgens het eerste verbond door de vingers gezien. Wanneer jullie volhouden om onder dat verbond te blijven, zal de Schepper je verantwoordelijk houden voor de eed die daarbij gezworen is. En alleen zij die volmaakt zijn zullen in het land mogen blijven. Hoeveel van jullie zijn zonder zonde?”
Niemand stak zijn hand omhoog. De oude man kreeg een felrode kleur. Hij werd niet alleen in verlegenheid gebracht, maar nu was hij woedend.
“Dus, hier is de deal,” zei Joseph. “De Schepper is niet van plan om het eerste verbond te vernieuwen, want het is bewezen dat het faalt. We komen nu in een nieuwe tijd. Het nieuwe verbond werd al lang geleden bekrachtigt, en Newkirk heeft een lange tijd gekregen om de wet bij de burgers in hun binnenste te leggen, en om deze in hun harten te schrijven. Helaas heeft de Gemeenteraad hierin gefaald, als de vertegenwoordiger hier tenminste spreekt voor de gehele Raad.”
Terwijl hij dit zei, wees Joseph naar de oude man in het publiek, die nu zijn tanden op elkaar klemde en zat te trillen van woede.”
“Het hoofd van de stam heeft mij aangewezen om de landwetten van onze stam te handhaven, en deze zullen de tradities van Newkirk vervangen. Als u zich de geschiedenis herinnert werd dit al eens eerder gedaan, toen deze stad nog bekendstond als Kirk. De inwoners van Kirk, die het nieuwe verbond weigerden, werden de stad uitgeworpen vanwege hun rebellie tegen de Schepper. Newkirk werd gesticht op het fundament van het nieuwe verbond, maar de Gemeenteraad heeft het nieuwe verbond behandeld alsof het eerste verbond was vernieuwd. Dit is onacceptabel. Jullie moeten dus allemaal kiezen wie jullie willen dienen; de Schepper of de Gemeenteraad.161 Er breekt een nieuw tijdperk aan. De Schepper is begonnen om Zijn land terug te eisen, en Hij is van plan om het te bevolken met hen die geloven in Zijn belofte; zij die het zaad van Elyon in hun oor zullen ontvangen, en zij die zullen drinken van het levenswater.”
Na die woorden stapte Joseph van het podium, en liep snel door het gangpad in de richting de deur. Joshua en ik volgden hem op de voet. We waren nog maar net uit het Stadhuis toen een grote aardbeving de plaats op zijn grondvesten deed schudden, waardoor veel mensen op de grond werden geworpen. Ik zeg veel, want zij die het zaad in hun oor hadden ontvangen bleven onwankelbaar, inclusief wij drieën die getuigden van de waarheid.
Angstig renden de inwoners het Stadhuis uit, en veel van hen vielen op hun knieën voor mij neer en smeekten me om een zaadje te planten in hun oren. Ik haalde mijn kopje met zaad tevoorschijn en gooide er heel veel in de lucht. De zaadjes vonden hun plaats in gewillige oren en verwekten daardoor nog meer zonen van de Schepper.
“Kijk! De berg!” schreeuwde iemand. We keken allemaal naar de berg die gehuld leek te zijn in rook en stof van de aardbeving. Er ontstond een grote barst in de zijkant van de berg en er scheen een rossige gloed door de opstijgende wolk. “Rennen! De vulkaan is aan het uitbarsten!” schreeuwde iemand.
“Nee, vrees niet!” riep Joshua. “Dit is waarvan gesproken werd door de profeten toen ze zeiden 'nog eenmaal zal Ik niet alleen de aarde, maar ook de hemel doen beven.' 162 Een geweldig schudden is begonnen. Het zal alle dingen neerwerpen die niet overeenstemmen met het Koninkrijk van de Schepper, zodat een nieuwe orde der eeuwen kan worden gevestigd. Keer nu naar het nieuwe verbond en word burgers van het nieuwe Koninkrijk dat is gekomen, dan zul je niet wankelen.”
Met die woorden kwamen de twaalf mannen tevoorschijn die hadden gevraagd om verdere uitleg. Een van hen, een woordvoerder, zei, “We zullen alles verlaten en u volgen. We hebben uw ster gezien,163 we hebben uw zaad ontvangen, en we zullen van uw water drinken.
“Kom, volg mij,” zei Joshua.
Voetnoten
152 - Genesis 1:28.
153 - Genesis 1:21.
154 - Johannes 4:13, 14 (Joh 4:13, 14).
155 - Jesaja 27:6 (Isa 27:6).
156 - 2 Korinthiërs 3:14 (2Cor 3:14).
157 - Romeinen 11:15, 31 (Rom 11:15, 31).
158 - Johannes 7:19 (Joh 7:19).
159 - Exodus 20:15.
160 - Leviticus 25:23.
161 - Mattheüs 6:24 (Mat 6:24).
162 - Hebreeën 12:26-28 (Heb 12:26-28).
163 - Mattheüs 2:2 (Mat 2:2).