Wijn kan wijzen op bloed, maar ook op gejubel.
Het laatste avondmaal dat Jezus vierde met zijn discipelen werd instructief, toen Jezus uitlegde dat het over Zijn bloed ging, dat vergoten zou worden. De betekenis van gejubel die deze beker ook in zich draagt, zal vervuld worden bij de komst van het Koninkrijk.
In Luk 22:18 zegt Jezus: “Want Ik zeg u, Ik zal van nu aan voorzeker niet van de vrucht van de wijnstok drinken, voordat het Koninkrijk Gods gekomen is.”
Paulus schreef erover in 1Co 11:25
“Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zeide: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, doet dit, zo dikwijls gij die drinkt, tot mijn gedachtenis.”
Vier bekers wijn
Tijdens het laatste avondmaal, traditioneel het gedenkmaal van de uittocht uit Egypte, werden vier bekers wijn gedronken, gebaseerd op Exodus 6:6,7,
“Zeg derhalve tot de Israelieten: Ik ben de Here, Ik zal u onder de dwangarbeid der Egyptenaren uitleiden, u redden van hun slavernij en u verlossen door een uitgestrekte arm en onder zware gerichten. 7 Ik zal Mij u tot een volk aannemen en Ik zal u tot een God zijn, opdat gij weet, dat Ik, de Here, uw God, het ben, die u onder de dwangarbeid der Egyptenaren uitleid.”
De sleutel woorden hier zijn: Uitleiden, Redden, Verlossen en Aannemen. De vier bekers van wijn, die gedronken werden tijdens het gedenkmaal, heten dan ook:
1. |
De beker van Zegen of Heiliging |
2. |
De beker van Plagen (bevrijding van de plagen) |
3. |
De beker van Verlossing |
De eerste beker impliceert dat God Israel apartnam om dienst te doen voor God als een priesterlijke natie. Dit is de betekenis van heiliging. Het heeft niets te maken met het groeien naar volmaaktheid, maar met apart gezet worden, gekozen te worden voor het goddlijke doel om een zegen te zijn voor anderen. Dat doel voor Israel was natuurlijk om het Abrahamitische verbond te vervullen, een zegen zijn voor alle geslachten op aarde.
De eerste drie vs. de vierde beker
Het lijkt alsof Jezus zijn discipelen alleen de eerste drie bekers aanbood tijden het avondmaal en refereerde aan de laatste beker met wat Hij zei in Mat 26:29,
“Doch Ik zeg u, Ik zal van nu aan voorzeker niet meer van deze vrucht van de wijnstok drinken, tot op die dag, dat Ik haar met u nieuw zal drinken in het Koninkrijk mijns Vaders.”
Jezus heeft dus een beker gereserveerd die nog gedronken zal worden, nl. in het Koninkrijk. Dit is de vierde beker van het avondmaal, de beker van Losprijs, het gejubel dat hoort bij de vervulling van het Loofhuttenfeest.
Lev 23:40 Op de eerste dag zult gij vruchten van sierlijke bomen nemen, takken van palmen en twijgen van loofbomen en van beekwilgen, en gij zult vrolijk zijn voor het aangezicht van de Here, uw God, zeven dagen lang.
Wanneer het Loofhuttenfeest zijn historische vervulling krijgt, zal er gejubeld worden, want het Loofhuttenfeest, wordt voorafgegaan door het uitroepen van het Jubeljaar. Daarom is het een tijd van blijdschap, van gejubel.
De andere drie bekers zijn om het bloed van Jezus te gedenken tijden het Pinkstertijdperk, de tijdsperiode tussen de vervulling van Pasen en de vervulling van Loofhutten.
Dit is de bron van het avondmaal dat christenen sindsdien hebben gevierd. Paulus identificeert de beker die Jezus zijn discipelen gaf als de eerste van de vier bekers in 1Co 10:16-17
“Is niet de beker der dankzegging, waarover wij de dankzegging uitspreken, een gemeenschap met het bloed van Christus?”
… en deze eerste beker is de beker die sindsdien gebruikt wordt in christelijke kringen om het avondmaal te vieren. Hieruit wordt duidelijk dat christenen nog niet met Christus het avondmaal vieren in het Koninkrijk, want de Beker van Lofprijs wordt nog niet gedronken, zegt Paulus.
Het laatste avondmaal van Jezus met Zijn discipelen was dus een belangrijk profetisch gebaar. Het laat zien dat de rol van de wijn in het laatste avondmaal de betekenis had dat het bloed van Jezus voor ons vergoten zou worden, maar de rol ervan in het Koninkrijk gejubel zal zijn. |
Printable version
