De reiniging van Jezus onze Hogepriester

Jezus onze Hogepriester

In het boek Hebreeën lezen we dat Jezus onze Hogepriester. Hebr. 3:1 zegt over Jezus:

“Daarom, heilige broeders, deelgenoten der hemelse roeping, richt uw oog op de apostel en hogepriester onzer belijdenis, Jezus”

Een ander voorbeeld is Hebr. 4:14

“Daar wij nu een grote hogepriester hebben, die de hemelen is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, laten wij aan die belijdenis vasthouden.”

Er zijn 11 referenties naar Jezus als Hogepriester in het boek Hebreeën. Ik benadruk dit omdat ik probeer duidelijk te maken dat dit nu één van Zijn belangrijkste rollen is.

In Leviticus 8 staan Aäron en zijn zonen op het punt om hun ambt te bekleden, Aäron als Hogepriester. Tot dan toe had Mozes enkele rituelen uitgevoerd die van hem opgedragen waren door God. We lezen in vers 5 en 6:

“Toen zeide Mozes tot de vergadering: Dit is het, wat de Here geboden heeft te doen. 6 En Mozes deed Aaron en zijn zonen naderen en wies hen met water”

Deze doop was volgens de wet een vereiste voor iedereen die als Hogepriester dienst deed en dus ook voor Jezus, want Hij is bedoeld om onze Hogepriester te zijn ‘tot in eeuwigheid’. Hij kwam om de wet te vervullen en niet om die te ontbinden en zodoende moest Hij ook deze rituele wassing ondergaan, voordat Hij Zijn ambt kon bekleden als onze Hogepriester.

Toen Hij tot Johannes de Doper kwam om Zich te laten dopen waren Zijn woorden dan ook:

“Aldus betaamt het ons alle gerechtigheid te vervullen.” Mat 3:15

Voor alle duidelijkheid: voor ‘wassing’ wordt in het Grieks hetzelfde woord gebruikt als voor doop, nl. baptizmo. We lezen bijvoorbeeld in Hebr. 9:10

“daar zij met hun spijzen en dranken en onderscheiden wassingen slechts bepalingen voor het vlees zijn, opgelegd tot de tijd van het herstel.”

Voor wassingen staat hier in het Grieks ‘baptismois’. Dat laat ons zien dat een wassing hetzelfde is als een doop. Het was een ceremoniele vereiste van de wet en had geen reinigende krachten.

Ook kan nog genoemd worden dat het volk, inclusief de Farizeeën en Saduceeën, allemaal tot Johannes de Doper kwamen om zich in de Jordaan te laten dopen. Ze vroegen hem niet wat dit voor vreemd nieuw ritueel was. Ze kenden het, want ze kenden dit als reinigingsritueel uit de wet van Mozes.

Toen Jezus naar Johannes kwam om gedoopt te worden, zei Hij dat Hij alle gerechtigheid moest vervullen. Dit is de gerechtigheid van de wet die Hij zou vervullen , waarmee Hij dus aangaf dat Hij niet als Hogepriester zou kunnen optreden tenzij Hij aan de voorschriften van de wet had voldaan en dat is de reden dat Johannes hiermee instemde.

Wat betekent dit voor ons?

De waterdoop, zoals die door vele kerken en christenen nog steeds toegepast wordt, heeft geen enkele toegevoegde geestelijke waarde. Het is een eis van de wet, die net als alle andere bepalingen van de wet, vervuld is in Jezus Christus, zoals ook uitgelegd wordt in Hebr. 9:10:

“daar zij met hun spijzen en dranken en onderscheiden wassingen slechts bepalingen voor het vlees zijn, opgelegd tot de tijd van het herstel.”

De waterdoop heeft daarom tegenwoordig niet meer dan een symbolische functie en voegt niets toe aan de gerechtigheid die we al hebben door het geloof in Christus.

“Gij zijt los van Christus als gij door de wet gerechtigheid verwacht, buiten de genade staat gij” Gal 5:4

“Wij zijn gerechtvaardigd door Zijn bloed …” Rom 5:9

“Wij zijn de gerechtigheid van God in Hem …” 2 Kor 5:12

Meer weten over de doop?
Klik hier voor een artikel over de drie dopen …
Klik hier voor een uitgebreid artikel over de doop in Jezus Christus …